De mannelijke tegenhanger van de wintergodin Holle is de oude Wijze met witte baard - Odin, Merlijn, Sinterklaas en de Kerstman, die wijsheid en geschenken uit het bos brengen. Hij kwam traditioneel via de schoorsteen, waar alle goede geesten het huis binnenkwamen. Ooit bracht hij cadeaus als appels, noten en zoetigheid. Het bundel van hazelaar takken bracht geluk en de vruchtbaarheid van de Aardmoeder. Door aanraking en lichtjes slaan ermee werd levenskracht overgebracht op mens en vee.

De tijd voor en rond kerst is vol vrouwenkracht. Voor de oorspronkelijke noordelijke bewoners waren het de “nachten van de moeders”. Met midwinter en kerstavond - de Moedernacht - werd vanuit het donker het nieuwe licht(kind) geboren.  

Ken je het gevoel om onderdeel te zijn van alles wat is? Met alle wezens op aarde en daarbuiten? Er is dan geen ruimte voor eenzaamheid, je voelt je deel van het grote geheel en iedereen is goed zoals die is. Dit soort gevoelens heb ik vooral in de natuur: als ik zwem in de zee of ander natuurwater, in het bos, onder een mooie boom, tussen de kruiden, bij het wildplukken en verzamelen; maar ook tijdens een mooi klankconcert of bij het dansen. 

Een Koreaanse scheppingsmythe over de eerste mensenvrouw en sjamane met de planten knoflook, bijvoet & berk. "Heel lang geleden was er een tijd dat er op aarde nog geen mensen waren. Stenen, planten en dieren waren er wel in overvloed. 

Er was eens een tijd, waarin mensen en planten in verbinding met elkaar leefden. Planten waren familieleden, net als dieren, rivieren, bronnen en bergen. Magie en sprookjes waren een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven en kennis en wijsheid werd doorgegeven door de oudsten. De verbinding met de voorouders, met de geesten en onzichtbare werelden was de levensverzekering voor het voortbestaan van de groep. Een mooi ritueel voor het verbinden, bedanken en eren is het branden van kruiden als gewijde rook  - wierook. Mijn favoriete kruid om te branden is Bijvoet, omdat deze vanuit zichzelf brandt zonder kooltje. 

De Latijnse naam is Artemisia vulgaris, vernoemd naar de godin van de jacht. Bijvoet ontleend haar naam aan het oude gebruik, bladeren van dit kruid in je schoenen of sandalen te leggen tegen vermoeide en pijnlijke voeten (Romeinse  tijd). Bijvoet is een kruid dat bijna overal groeit.  Op braakliggend terrein, spoordijken, akkers en in bermen en komt voornamelijk voor op het noordelijk halfrond.